Τρεις άξονες

... κι έμεινες εδώ/ σύντροφος πιστός/ στιγμών και αντιδράσεων/ Με τις προειδοποιήσεις/ με ακολούθους/ ορίζοντας Ζωή/ μα μάταια.../ Κάποια μέρα θα σε ξεχάσω/ το υποσχέθηκα/ στον εαυτό μου/ Και θά' μαι, όπως πάντα,/ μόνη και ανεξάρτητη/ σαν παλιά αγαπημένη κάποιου/ που ανίχνευε Αγάπη./ Κι έτσι όλα θα ανοιχτούν/ πιθανότητες και μονοπάτια/ για τον μεγάλο Δρόμο. 3/5/23

Αναγνώριση

Όσο καιρό με ήξερες, τόσο καιρό με ξέχασες, όσο καιρό σε πλήγωσα, τόσο καιρό με κράτησες. Αν το χτες δεν είναι αρκετό, το πάντα θ'αρχίζει τώρα. 31/10/08

Ημιτελές #3

κυκλοφορώ ανάμεσα σε αναμνήσεις και όνειρα ακροβατώ στο μέλλον και στο παρελθόν 2003

Ημιτελές #2

Τα σχήματα στον ιδρώτα προδωμένα τα κορμιά με νέες πληγές σημαδεμένα τα σώματα με το φως τους λουσμένα 2003

Ημιτελές #1

Σκίζω της μορφής σου το πορτραίτο από το κάδρο της μνήμης αιμοραγεί η σκιά σου μπήγω το χέρι βαθιά στη πληγή και τη μετρώ σημάδια νέα, πολύτιμα στολίδια - η αυταπάτη στου ονείρου μου τους δρόμους γυρίζει ξανά- 2003

Λέξεις ανίσυρες...

Ο ήλιος έβλεπε τη πλάτη έριχνε τη σκιά μπροστά που πηγάζει από κάθε σκοτάδι για να δε΄΄ιχνει φωτεινό Στο μαύρο είχα χαθεί μέρες τριγυρνούσα τη σιωπή οι ήχοι είχαν βουτηχθεί στον αόρατο ωκεανό του γιατί Σ΄αυτην την άγρια βουτιά του πριν και του μετά όψεις οικείες έδειχναν θεϊκά απόμακρες το σώμα μακριά από τη ματιά τα γεγονότα απ΄την ζωή Οι αισθήσεις είχαν παραιτηθεί από την αγωνία της ανίχνευσης για να δώσουν θέση στο νου και τα άλματά του λίγο πριν το κόκκινο του σκοταδιού Με λέξεις ανίσχυρες καταγράφεται η σκηνή άλλη μια φορά η εκτέλεση κατώτερη της σύλληψης 30/1/2003

Αντί - ιστορίας #?

Οι ένοχοι θα άρχιζαν να συνδυάζονται μεταξύ τους και η σκηνοθεσία για την μία αθώα θα γινόταν - όπως περίμενε - πιο απαιτητική. 18/1/23