Σαν σημάδι;

Το φως θα έμπαινε στην εσωτερική αυλή του σπιτιού. Σαν ευλογία ή σαν κραυγή; Πάντως ένα θα ήταν βέβαιο. Το συναντούσαμε τμηματικά. Σαν σημάδι. 23/4/14 (Βασισμένο σε πίνακα που συνάντησε το βλέμμα στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Πειραιά)

Ανυπεράσπιστη!

Οι γείτονες θα τα ήξεραν όλα, αλλά θα σιωπούσαν. Πώς, στ' αλήθεια, υπερασπίζεται κανείς μια ανυπεράσπιστη ψυχή..! 29/10/23

Ανακοίνωση

Πέρασε καιρός από την τελευταία δημοσίευση, το ξέρω... Υπάρχουν κάποια παλιά μου γραπτά που ακολουθούν... Αν θελήσετε, στείλτε μου μέιλ στην διεύθυνση πάνω δεξιά και γίνετε ακόλουθοί μου... Θα περιμένω με ενθουσιασμό το πώς έπεσε το κέρμα σας στο πηγάδι των γραπτών, όπως έγραφα και παλαιότερα.. Καλές αναγνώσεις! Κι ένα ευχαριστώ που δε μπορεί να διαβαστεί σαν χαμόγελο στα χείλη μου... Καλή συνέχεια σε ό,τι αγαπάτε...

Με...

Με δυο φτερά προς ανίχνευση υπαρκτά μα και ανύπαρκτα... Με μια φλόγα να τρεμοπαίζει στο στήθος... Με ένα μοναχικό μονοπάτι κάτω απ' τα πόδια και με χέρια σε αγκαλιά ή επεξηγηματικά... Με δυο αδηφάγα μάτια για όλα... Με ενα ανεξερεύνητο κορμί... Με μια ψυχή ασθμαίνουσα... 23/5/22