Οι μέρες μας... ή έστω

Με τα χέρια στις τσέπες
    και σιγοψιθυρίζοντας
           έναν σκοπό
            περπατάς
             και πας
     πάντα ανάμεσα
      στους πολλούς
σαν κέρμα που κατρακυλά όρθιο
   στη πολυτελή μοναξιά σου
             σε σένα
κάτι βρίσκεις και κρατιέσαι.
Μα εσύ δεν τ΄ αναγνωρίζεις
              και γελάς.
               Εδώ εγώ
          να καταγράφω
      χάριν ημερολογίου:
          τις μέρες μας.

                        24/5/18

Τραγούδι #1

Σε τυχαίο ραντεβού
ένιωσα τη ματιά σου
καυτή - τέρμα γωνία
κοίταξα κι έφυγες

Κι είχα υποψήφιους
για αργότερα
μα ήξερα
σε σένα θα' βγαζε ο δρόμος

Γυρνούσα τη πόλη
και θυμόμουνα
περάσματα, γέλια, λόγια
έκλεισες σαν να μην άνοιξες
με κάτι σαν απολογία

Έτρεξα μακριά
αλλά για πόσο
στη πόλη τη μικρή
κάθε στενό κι αφορμή
θύμησης

                 20/1/18