Πιάνω την Ιστορία απ΄ την αρχή. Παντού και Πάντα μάχες, πόνος, αίμα. Τροχοί γυρνούν κι άχρηστοι δείκτες ρολογιών προσπαθούν να ορίσουν. Συμβάσεις μας κατακλύζουν. "Συμφωνημένες", θα μου πεις. "Σωστά", θα σου πω. Γιατί δεν τα ανατρέπουμε μαζί όλα, θέλω να σου βάλω στα χείλη...
Τα στέρεα και τα βέβαια
(με) ταράζουν
όσο ο εφησυχασμός.
Απομακρύνομαι καθημερινά
από τα εφήμερα
δίνοντας μια προοπτική
αιωνιότητας.
Ίσως δεν ξέρω τί άλλο να κάνω.
Ως εδώ ξέρω για την ώρα.
Συγχώρα με προκαταβολικά.