Ψηφιακά γραπτά

Τα λόγια εκείνα ζεστή θαλπωρή να σου μοιάζαν Τα χρόνια εεκείνα σταθμών στάσεις να ακολουθούν Τα έργα εκείνα τυφλά, εραστών ολόιδια μ΄ εσένα Τέλος κι αρχή μαζί διαρκώς Χωρίζουμε;        9/12/17

Μες στη πόλη διοικείς μια αγέλη λύκος τσιμεντένιος αρχηγός με μια πληγή όμοια με απώλεια. Γρυλίζεις, φωνάζεις κάποιος να γράψει το τέλος. Αντιστέκομαι αλλά ως πότε; Έχει σημασία όταν βγάζεις κραυγή;       ~12/17

Είχες βάρος 4 στοιχεία, έλεγες. Φωτιά, νερό, αέρα και χώμα. Δεν το πίστεψα. Μέχρι που έγινες ολόκληρος.                               ~2017

Ξεθάψαμε στο λίγο χώμα με τα χεράκια μας           το τσιμέντο. Αστικό λάθος.                      30/11/17

Τι με κοιτάς; Έχω για σπαθί τη σιωπή για πανοπλία το όχι και για φορεσιά               εσένα.             29/11/17