Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουαρίου 13, 2016

Πεζοποίημα #12

Μάχες μεγάλες για μικρούς, κερδισμέμους νικητές από Άλλον με όπλα παρατημένα μόλις αναγνωρίστηκαν              στα χέρια.                 2/1/16

Πεζοποίημα #11

Υιοθετώντας και καταδιώκοντας το καινούργιο κα το δημιουργικό, αναλαμβάνουν νέους ρόλους. Ισχυρίζονται κατανόηση και πρωτότυπες λογικές. Παρατηρώ, καταγράφω. Δεν μπορώ να εξισωθώ.              31/12/15

Πεζοποίημα #10

Σταματούν τους υπολογισμούς και τη καταμέτρηση σαν συνειδητοποίηση στιγμής και βλέπουν το Παν. Ξεγελιούνται γιατί επιλέγουν, ξεγελούν - λένε- και συνεχίζουν. Ποια πορεία;                                31/12/15

Πεζοποίημα #9

Μολις αντικρίζεται το δικό Του με αστραπιαία, πλέον, ταχύτητα να πάσχει το αλλότριο να νικηθεί. Η μάχη είναι εξαρχής χαμένη. Η υποτιθέμενη μελλοντολογική υπεράσπιση ανεκδοτολογική. Κι οι νίκες; Όλες δικές Του.                      31/12/15

Πεζοποίημα #8

Λυτρωτικό χρώμα, περαστικό. Ανεξήγητο και εξηγημένο τόσο απόλυτα που αγνοείται. Προσπερνιέται ως τη στιγμή της ψυχής. Πορεία μικρή να συννενοείται στιγμιαία και,ταυτόχρονα, αιώνια.                  31/12/15

Πεζοποίημα #7

Σκαπανείς, δικαστές, επιστήμονες, τεχνίτες, εργάτες, παιδιά επιχείρησαν να αποδώσουν εξηγήσεις και δικαιοσύνη. Γύρευε αυτή του φωτός.                    31/12/15

Πεζοποίημα #6

Βρέθηκε σε κάθε σταγόνα. Κανείς δε μπορούσε να το συλλάβει. Στο δάκρυ, στη βροχή, στη θάλασσα, στο ποτάμι, στη νιφάδα. Όχι, στιγμή δεν δήλωσε τέλεια.                      31/12/15

Πεζοποίημα #5

Κυλούσε για ώρα ανάμεσα στον ουρανό και τη γη, στη σιωπή και τον κρότο του σύμπαντος, στη φωτιά και το νερό. Τον ονόμασαν "Ζωή". Ήταν ο μόνος όρθιος άνθρωπος.                       31/12/15