Ένα γραπτό...

δεν θέλω να έχω τίτλο, ιδιότητα, χαρακτηρισμό,κατηγορία. θέλω απλά να είμαι ένα γραπτό στον υπαρκτά εξωτερικευμένο χώρο. να μην έχω ηλικία, δηλαδή χρόνο και χώρα δηλαδή τόπο. θέλω να ανήκω σε όσους αφήσω ένα ίχνος και σε όσους όχι. θέλω να περνάω σαν αέρας και να τρέχω σαν ποτάμι. να μην αναζητείται η αρχή, η αιτία, η αφορμή, η λεγόμενη "έμπνευση"... θέλω μόνο να υπάρχω γιατί υπήρξα κάπου αλλού. άλλοι θα το έλεγαν εσωτερικό κόσμο, άλλη ψυχή, άλλοι βίωμα. το χαρακτηρίζω κάτι δοθέν, δεν πολυαπορώ και προχωρώ. να εξηγηθεί η μετάγγιση,η μεταβίβαση και η διύληση του καθαρού φωτός; το θεωρώ αδύνατο. κι έτσι εξηγήσιμο μόνο από ότι κάνει δυνατά τα αδύνατα. αν παύουν ποτέ οι απορίες, οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις... και έτσι λέω πως πορεύομαι...όσο δηλώνω πως γνωρίζω ως τώρα...περίπου.αυτά,νομίζω.-

Μέρα μου είσαι!

Εδώ να ξαναρχίζω.
Πορείες, διαδρομές...
Συγκροτούμαι
για να διαλυθώ,
γίνομαι ένα
μετά το τίποτα.
Το εδώ και το τώρα
λατρεύοντας
Το ποτέ και το πουθενά
να ακροπατούν
                   πια.
Μέρα μου είσαι
   και πέρασε!

                          27/4/19

Ποιός να ξέρει;

Το εδώ να καλεί
     την γη
το τώρα
       τον χρόνο
Για το ποτέ
  και πουθενά
    φτιαγμένη
    κρατιέμαι.
Από έξω, από μέσα
ποιος να ξέρει;

               27/4/19

Αντί - Ιστορίας

Οι δύο αθώοι
θα είχαν παραποιηθεί
σε τέτοιον βαθμό
που θα αλληλο-κατηγορούνταν.

                                        5&6/6/19

Αντί - Ιστορίας

Ο μόνος όρθιος και ανεξάρτητος άνθρωπος
θα εκ-βαραθρωνόταν σταδιακά
μετά από πολλή προσπάθεια.

                                  29/4/19