Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Στα παραμύθια έβρισκες καταφύγιο μα οι καιροί τα ξέχασαν. Η λήθη πολεμάται με την αφορμή. Βρες μία και οδηγήσου πίσω.

                                                                                                                                   1997
Το ταξίδι δεν τελειώνει και σε περιμένει το άλογο που άφησες να ξεδιψάσει. Οι δυνάμεις γι' αυτό αρκετές,όμως, για σένα; Τα χαλινάρια αναμένουν χέρια και η σέλα αναβάτη για να οδηγηθεί όπου επιλέξει το μυαλό (νους) σου.

                                                                                                                                         1997
Η διακοπή δεν έρχεται
και η προσδοκία κουράζει
χωρίς σημάδια επικείμενης φυγής 
όλα μοιάζουν να μοιάζουν.

                               1997
Η θάλασσα σε προίκισε να την αγαπάς. Η αγάπη έγινε τραγούδι το πρωί στα κάστρα. Βυθίσου στον κόσμο σου κι άφησε τους γύρω σου να σ' αναμένουν.

                                                                                                                                    1997 
Τριαντάφυλλο σου χάρισα και εσύ το άφησες στην άμμο. Κοχύλι θα το βρεις σε μιαν άγνωστη ακτή.

                                                                                                                                              1997
Μονοπάτια ανοίγονται μπροστά σου και εσύ στέκεσαι. Κοιτάς το παρελθόν. Αν δεν το αποδεχθείς και δε κοιτάξεις τον εαυτό σου στα μάτια, τα βήματα (σου) θα είναι της άμμου.
  
                                                                                                                                1997