Ψηφιακά γραπτά

Χρόνια με τύλιγε η σιωπή. Και μίλησα.           30/1/16 Καιρό μίλαγαν άλλοι. Και σιώπησα.         30/1/16

Περνούσε τις μέρες της με ξεκινήματα και τις νύχτες της με απολογισμούς .Δε προβλέπονταν να κατάφερνε πολλά...                                                                                                                                         4/4/13

Ξύπνησε. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Είχαν ξεκολλήσει από πάνω της όλα τα περιττά σαν λέπια.Το χάρηκε πολύ. Βγήκε μια βόλτα να την δει έτσι ο πρωϊνός ήλιος.                      4/4/13

...κι είναι φορές          που τα ποιήματα              γίνονται δέντρα                  με ίσκιους         για να ξαποστάσεις                     λίγο      απ΄το μακρύ ταξίδι                      της ζωής...                             23/9/14

Κι αν κάτι υποτεθεί πως όλα είχαν προυπάρξει σε αλλοτινούς καιρούς, το απροσδιόριστο πώς προσπαθεί να δώσει τη θέση του στο οριστικό;                      12/8/16

Ξεχώριζε από τον συρμό με απροσδιόριστες ιδιότητες δια γυμνού οφθαλμού. Περνούσε πάντα καιρός για να μπορέσει κάποιος να τις αντιληφθεί. Σχεδόν πάντα εκείνη είχε βγει από τη ζωή τους.                              4/4/13

Κυριακή κάθε μέρα           ξεκινά                 δίπλα σου δεν ψάχνω άλλον ήλιο                                πια.                      15/9/14

Σε παρατηρώ. Έτσι που παίρνεις την τελευταία αναπνοή πριν τη βουτιά πριν το άνοιγμα ενός βιβλίου.                      23/9/14

Όσο απλά    ένα σύννεφο        φανερώνει             τον ήλιο,                έρχεται                η λύση.                     21/9/14

Ζητούσε το παραπέρα. Λίγα χρόνια μετά, έδενε τις πληγές της από τους περαστικούς λύκους της ζωής της.                4/4/13

Πώς να δεσμευτεί     η ομορφιά    σε μια ματιά!:                 13/1/16 (αδιαφορώντας αν η προσπάθεια γίνεται...)

Κάτι και σήμερα φωνάζει : "Αγάπα!"                   12/9/14

Κι έχεις ένα αδύναμο γκρι κι ένα ασθενικό μαύρο να νικιέται απ΄το πολύχρωμο του κόσμου. Αρχή εβδομάδας...                8/8/16

 ... σαν παιδί που               πεισματικά            δεν θέλει       να ξανακοιμηθεί....                   15/6/16

Ίχνη γυρεύουν              τροχοφόρα μα δε τα         καταφέρνουν.                      7/6/16

Ετοίμαζε επιτυχώς την επόμενη            αποτυχία του.          Ζούσε.                    11/9/15

Της ψυχής το ντύμα...                             17/5/16

Βέβαιη διαδικασία "κοψίματος". Ακρόαση παλιών τραγουδιών. Ανάμνηση βιωμάτων. Ανάδυση νέων.                  30/5/16

Βγήκε απ΄ το σπίτι έτοιμη  να περπατήσει στο ύψος              των στίχων της                       27/5/16

... κι όλες οι λέξεις     συνάντησαν το χαρτί   για να μετρηθεί                      το βάρος τους   και κατέληξαν σε ένα αυτοκαταστρεφόμενο                            σημείωμα...                                 24/5/16

Πέρασε η εποχή που πονούσε για το πριν. Ήρθε η εποχή που πονούσε για το τώρα. Ακολούθησε η εποχή που πονούσε για το μετά.                                 18/9/14