Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2019

Ανακοίνωση #3

Μόλις ολοκλήρωσα τη δημοσίευση 8 ποιηματων που θα μπορούσε να είχε τίτλο "πληγές". Διαβάστε τις και τα σχόλια σας μπορούν να σταλούν στο μειλ στο πάνω δεξιά σημείο του μπλογκ. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων, Εύα.

Δε θα μπορέσεις

Οι σιωπές θα μαζεύουν νερό.
Τα μεσημέρια φως.
Τα καλοκαίρια ήλιο.
Ο χειμώνας φωτιά.
Θα μάθω κάποια μερα, στα σίγουρα πια,
με τι θρέφεσαι.
Με τη τωρινή μου σιγουριά
πως τότε θα μείνω εμβροντητη.
Τρομαγμένη, φοβισμένη
μπορεί και λυτρωμενη.
Δεν εχω τρόπο να σε τρομάξω
.                         να σε φοβισω.
Ούτε και τότε, θαρρώ.
Θα ρίξω χαμηλά το βλέμμα.
Θα προσπαθήσεις άλλη μια φορά να το σηκώσεις.
Ψηλότερα. Καθαροτερα για σένα.
Μια ήττα ακόμη θα μετρηθεί.
Δε θα μπορέσεις.

.                        14/2/10

Αλλιώς

Θα ξαναπάω.
Το ξέρεις.
Το ξερω.
Χαμογελάς σαν να συγκαθετεις.
Ανησυχώ σαν να ελπίζω.
Εκεί.
Στον άγνωστο τοπο.
Που καταλήγουν ολες οι πηγές.
Εκεί που το νερό
θεωρείται νόμισμα.
Σταγόνα τη σταγόνα
θα βρέχω τη γλώσσα.
Θα ξεδιψω.
Εδώ. Εσυ. Γυρνώ και σε κοιτώ.
Σταγόνες αίμα μαζεύεις ακόμα.
Ζητάς αυτό που μπορεί
να κάνει το αίμα νερό.
Κι ας λένε οι πολλοί
πως δεν γίνεται.
Αν μάθω, θα σου πω.
Κι έτσι δε θα σε παρατηρώ απλώς.
Θα εχω να σου δώσω λύση.
Αν όχι για αυτό,
γιατί με ακολουθείς;
Γυρνώ. Ξανακοιτω.
Εγώ σε βλέπω αλλιώς.

.                   14/2/10

Δε σε είδα

Δε σε είδα ποτέ να λάμπεις.
Αυτόφωτα.
Ετερόφωτα, πολλακις.
Δε χαράζω, εξιστορώ.
Σε βλέμματα που φέρνει ο χρόνος.
Με βέβαιη την αδιαφορία
.      για τα γενομενα.
Αδιαφορία που με πλησιάζει.
Έχει πολλά να προσφέρει.
.      Να με δελεάσει.
Νέες χαρες, στιγμές ολόλαμπρες;
Πονο λιγοστό, ξεχασμένο στην μνήμη,
Αναρίθμητα οφέλη.
Μα - συνήθισα!-
να μένω εδώ.
[Στη γειτονιά με τις πληγές
και τις επιστρεφόμενες χαρακιές ]
Α!αν θέλεις, χτύπα.


.                           14/2/10