~ Δεκαπενταυγουστιάτικο 2

Γεύση αρμύρας
που εναλλάσεται με ψωμί, νερό κι αλάτι
θύμιση ισχυρή
να ελπίζει η καρδιά κι ο νους.
Σκέψεις και στιγμές
να χαράζονται
βαθιά
μαζί κι ανάλαφρα
"κάτι να μένει"
φωνάζει το μέσα.
Εικόνες χαρισμένες
και αισθήσεις
αλλοτινού καιρού.
Να αναρωτιέται ο εαυτός
τώρα, μετά, πριν
και το χέρι να κρατά μόνο παρόν
το παρελθον να υποστηρίζει
                     να πληγώνει
                     να κερδίζει
το μέλλον να ονειρεύεται
                 να φαντάζεται
                 να ελπίζει.
Κάτι μένει.
Το αληθινό δε μπορεί να χαθεί.
Ας οριστούν χίλια ψεύτικα.
Το γράφουν το μέσα. Σε πορείες φωτεινές. Πάντα. 
                                                                                           10/8/14

 

Δεκαπενταυγουστιάτικο 3

Χιλιάδες ρόλοι για ανίσχυρους ηθοποιούς
με ένα κοινό δίχως χειροκρότημα
κι έναν αρχαίο χορό βουβό.
Η λύπη έχει τελειώσει από καιρό
και το χάζι λήγει.
Αγνοώ τί έπεται.
Γνωρίζω μόνο πως ο θίασος μεγαλώνει.
Κι οι ηθοποιοί είναι όλο και πιο αδύναμοι.
Και η σκηνοθεσία γίνεται όλο και πιο απαιτητική.


                                                                                                          15/8/14