Χρόνος

Χρόνια με τύλιγε
η σιωπή.
Και μίλησα.

          30/1/16

Καιρό μίλαγαν άλλοι.
Και σιώπησα.

        30/1/16

Ζωή..στο περίπου

Περνούσε τις μέρες της με ξεκινήματα και τις νύχτες της με απολογισμούς .Δε προβλέπονταν να κατάφερνε πολλά...

                                                                                                                                        4/4/13

Πρωϊ

Ξύπνησε. Κοιτάχτηκε
στον καθρέφτη. Είχαν
ξεκολλήσει από πάνω
της όλα τα περιττά σαν
λέπια.Το χάρηκε πολύ.
Βγήκε μια βόλτα να την
δει έτσι ο πρωϊνός ήλιος.

                     4/4/13

Εσωτερική παρατήρηση

...κι είναι φορές
         που τα ποιήματα
             γίνονται δέντρα
                 με ίσκιους
        για να ξαποστάσεις
                    λίγο
     απ΄το μακρύ ταξίδι
                     της ζωής...

                            23/9/14

Απορία άξια;

Κι αν κάτι υποτεθεί πως όλα
είχαν προυπάρξει σε
αλλοτινούς καιρούς,
το απροσδιόριστο πώς
προσπαθεί να δώσει τη
θέση του στο οριστικό;

                     12/8/16

Μικρο-ιστορία ζωής #2

Ξεχώριζε από τον συρμό
με απροσδιόριστες ιδιότητες
δια γυμνού οφθαλμού.
Περνούσε πάντα καιρός
για να μπορέσει κάποιος
να τις αντιληφθεί. Σχεδόν
πάντα εκείνη είχε βγει από
τη ζωή τους.

                             4/4/13

Όχι άλλος ήλιος

Κυριακή κάθε μέρα
          ξεκινά
                δίπλα σου
δεν ψάχνω άλλον ήλιο
                               πια.

                     15/9/14

Βουτιά

Σε παρατηρώ. Έτσι που
παίρνεις την τελευταία
αναπνοή πριν τη βουτιά
πριν το άνοιγμα ενός
βιβλίου.

                     23/9/14

Λύση

Όσο απλά
   ένα σύννεφο
       φανερώνει
            τον ήλιο,
               έρχεται
               η λύση.

                    21/9/14

Μικρο-ιστορία ζωής

Ζητούσε το παραπέρα.
Λίγα χρόνια μετά,
έδενε τις πληγές της
από τους περαστικούς
λύκους της ζωής της.

               4/4/13

Ερώτηση - συνομιλία

Πώς να δεσμευτεί
    η ομορφιά
   σε μια ματιά!:

                13/1/16

(αδιαφορώντας αν
η προσπάθεια γίνεται...)

Κάτι

Κάτι και σήμερα
φωνάζει : "Αγάπα!"

                  12/9/14

Εβδομάδας αρχή

Κι έχεις ένα αδύναμο
γκρι κι ένα ασθενικό
μαύρο να νικιέται
απ΄το πολύχρωμο
του κόσμου.
Αρχή εβδομάδας...

               8/8/16

Στίχος - συνομιλία

 ... σαν παιδί που
              πεισματικά
           δεν θέλει
      να ξανακοιμηθεί....

                  15/6/16

Στίχος - συνομιλία

Ίχνη γυρεύουν
             τροχοφόρα
μα δε τα
        καταφέρνουν.

                     7/6/16

Άτιτλο-συνομιλία

Ετοίμαζε επιτυχώς
την επόμενη
           αποτυχία του.
         Ζούσε.

                   11/9/15

Στίχος

Της ψυχής το ντύμα...

                            17/5/16

Άτιτλο

Βέβαιη διαδικασία
"κοψίματος".
Ακρόαση
παλιών τραγουδιών.
Ανάμνηση βιωμάτων.
Ανάδυση νέων.

                 30/5/16

Άτιτλο

Βγήκε απ΄ το σπίτι έτοιμη
 να περπατήσει στο ύψος
             των στίχων της

                      27/5/16

Άτιτλο

... κι όλες οι λέξεις
    συνάντησαν το χαρτί
  για να μετρηθεί
                     το βάρος τους
  και κατέληξαν σε ένα
αυτοκαταστρεφόμενο
                           σημείωμα...

                                24/5/16

Άτιτλο

Πέρασε η εποχή
που πονούσε για το πριν.
Ήρθε η εποχή που πονούσε
για το τώρα.
Ακολούθησε η εποχή που πονούσε
για το μετά.

                                18/9/14 

Διατύπωση ποίησης ή σχεδόν...

... κι έρχεται μια μέρα να γίνει κι η σκέψη μονοπάτι...

                                                              18/2/2016

Μιας ανοιξιάτικης μέρας χρονογράφημα το χειμώνα ή Αλκυόνας μέρα

(προσεχώς κοινωνείται...)

Αντί Ιστορίας #12

Είχε βάλει το κεφάλι του στον ντορβά του χασάπη από καιρό. Θα το χαρακτήριζαν μοσχαροκεφαλή. Η λαιμητόμος έκανε γνωστή τη γνώριμη κίνησή της κάθε στιγμή.

                                                                                                                             23+24/2/2017

Ερώτηση παραμυθιού

Αν το παραμύθι έχει γραφτεί για πρίγκηπες
σε αλλοτινούς καιρούς, μένει να παιχτεί;

                                                  20/2/2017

Ερώτηση

Τι θα γινόταν αν "βουτούσαμε" στα γραπτά που λατρέψαμε;

                                                                                       15/2/17

Συμπαντική ερώτηση

Με το σύμπαν να έχει ασαφή και άπειρα χαρακτηριστικά - διαστελλόμενο και συστελλόμενο κατά περιόδους - , πώς μπορεί να θεωρηθεί το συνολικό αν αποτελείται κατά μια θεώρηση από τη σύλληψη όλων των υπάρξεων στον ανθρωποπαθή νου του Θεού; 

                                                                                                                                  2/2/17

Εντροπία- τάξη- αταξία

Η τάξη να ορίζει προσωρινά τη μείωση της ελεγχόμενης αυτοδημιούργητης αφορμής για δημιουργία όταν παύει η ανάγκη της. Με την εντροπία σύμβουλο για μείωση της διαχεόμενης πληροφορίας σε ένα αμφισβητήσιμο κλειστό θερμοδυναμικά σύμπαν όπως τον ανθρώπινο εγκέφαλο ή - στοχευμένα και σωστότερα -μάλλον το κέντρο της ύπαρξης, την ψυχή. Σύμπαν ή πλανήτη, προς μελέτη.

                                                                                                                                  2/2/17

Όνομα εποχής

Η αταξία σημάδι μετεφηβείας που βασανιστικά - θαρρώ, ξεκάθαρα πια - τελείωνε. Άρχιζε μια άλλη εποχή. Θα έβρισκα το όνομά της αργότερα.

                                                                                                                      2/2/17

Νάρκες

Το τοπίο θύμιζε βομβαρδισμό. Εφηβική ακαταστασία δηλαδή. Πατήστε οπουδήποτε. Οι νάρκες προορίστηκαν για άλλον.

                                                                                                                             2/2/17

Οπτική καθημερινής λειτουργίας ή χρονογράφημα

Το τσιμέντο αγνοούσε πόσο νερό, χαλίκι και ουσιαστική πρώτη ύλη απαιτούσε. Αλλά το έργο που κάτι διόρθωνε, ε, έγινε. Οι εργάτες έκαναν τη δουλειά τους με τα ευχάριστα διαλείμματά τους, οι περαστικοί κατάλαβαν προφανώς λιγότερα και έμειναν με εντυπώσεις και εσωτερικά χαμόγελα βελτίωσης της ζωής, ο δρόμος ξαναπήρε...ζωή μετά τη πρόσκαιρη παρακώληση συγκοινωνιών, κάποιος βγήκε να λιαστεί για να συνομιλήσει με τον ήλιο, κάποιοι τράβηξαν βιαστικά κουρτίνες, κάποιοι παντζούρια, κάποιοι πόρτες, κάποιοι μετακίνησαν αυτοκίνητα και μηχανάκια. Είπαν πως η ζωή συνεχίζονταν. Κάποιοι την ακινητοποιούσαν, κάποιοι τη παρατηρούσαν, κάποιοι την ερμήνευαν, κάποιοι την επιτάχυναν, κάποιοι τη συγχρόνιζαν, κάποιοι χάλαγαν ρολόγια, κάποιοι χώρους, κάποιοι σχεδόν τα πάντα μπροστά όλοι στο Παν. Ένα μικρό παιδί έμενε εκστατικό. Ποια μητέρα να προλάβει να του εξηγήσει. Και πότε. Κι αν μπορούσε. Κι αν ήθελε. Κι αν ήξερε. Κι αν συνέφερε. Κάποιος είχε αντιληφθεί τον χρυσό τροχό. Αυτόν που συνέφερε από πάντα και για πάντα όλους. Τι να έκανε; Κατέγραφε.

                                                                                                                                           2/2/17

Σαν χωρισμός

Να αποδέχεσαι
να ξεπεραστείς
απ' ότι
δικαιούται
να σε
ξεπερνά.

             5/2/17

Ανταπόδοση

Ένα φωτεινό
          ευχαριστώ
για την απόκρυψη αλήθειας
       αντί ψέματος

                     28/1/17

Παρατήρηση #3

Με νέες αποκαλυπτικές
                  αλήθειες
                  στο σακί
               του Δρόμου
              αντί βιβλίων...

                           28/1/17

Παρατήρηση #2

Με όξυνση
           αισθήσεων
        (μέσα και έξω)
                     για Ζωή!

                  28/1/17

(το θαυμαστικό στο μοίρασμα, τελεία στη πρώτη γραφή)

Παρατήρηση ημερών...

Με προσδοκία
              ανοικτότητας
                              για
                                Όλα!

                                   28/1/17