Αντί Ιστορίας #8

Τόσα σενάρια και σκηνικά για γεγονότα.
Παραλαγές αλήθειας και ζωής που από πριν μπορούν να αποδειχθούν ψεύτικα.
Απλά, γίνεται.

                                                                                     7/3/16

                                                                                    
 

Αντί Ιστορίας #7

Το ψέμα θα θέλει πειθώ και θα θέτει διλήμματα.
Ή αλήθεια θα χτυπά και θα φεύγει.

                                  7/3/16

Αντί Ιστορίας #6

Αντιπαρέβαλλε το νήμα και το σχοινί με τον μίτο. Περπατούσε σε εποχές με λέξεις. Σε δρόμους με σκέψεις. Σε ρόλους με ιδέες.  Δεν μπορούσε να είναι ο,τιδήποτε.

                                                                                                                  7/3/16

                                                                    
                             

Αντί Ιστορίας #5

Το σχοινί που είχε χαριστεί δε πάρθηκε πίσω παρά την αγωνία. Ήταν στον δρόμο, συνέλεγε, κατέγραφε, ένωνε. Και θα τα άφηνε και πάλι εκεί όπου βρίσκονταν. Στον Δρόμο.

                                                                                                                           7/3/16

Αντί Ιστορίας #4

Παρατήρησε τον μυϊκό τόνο σαν αδιόρατη προσταγή και μυστικά την αναπνοή του περιστεριού κι έπειτα την ανάσα μιας μηχανής αυτοκινήτου...Όλα - για λίγο - έμοιαζαν ξανά να ενώνονται.

                                                                                                                   7/3/16

Αντί Ιστορίας #3

Είδε το πρώτο φως της μέρας μετά το τεχνητό της λάμπας. Την κίνηση του δρόμου, κάποια σώματα. Αντάλλαξε κάποιες κουβέντες και ένιωσε πως ξέφυγε σε μια μορφή. Ήταν, απλά, εκείνη.

                                                                                                                                      7/3/16

Αντί Ιστορίας #2

Ακίνητες, αντικρυστά έλυναν μια παρεξήγηση. Με νεύματα και σκηνές βίας να υπονοούνται. Το βλέμμα δεν το άντεξε. Στράφηκε αλλού. Το σώμα έφυγε. Ένα πρωϊνό ακόμη είχε ξεκινήσει.

                                                                                                                              7/3/16

Αντί Ιστορίας #1

Κάθησε με προσεκτικές κινήσεις στη καρέκλα. Δεν είχε τίποτα να κρύψει. Είχαν πειστεί για το αντίθετο.
                                                                                                                        
                                                                                                                              7/3/16

Κινήθηκε στον χώρο προσεκτικά. Και πάλι δεν είχε τίποτα να κρύψει. Μόνο που έμεναν τα μυστικά των άλλων.

                                                                                                                           7/5/16

Κινήθηκε στον χώρο απρόσεκτα. Δεν μπορούσε τίποτα να κρυφτεί. Θα ήταν ο τελευταίος κατηγορούμενος.

                                                                                                                     15/7/16


Όλα ομολογούσαν την αθωότητά του. Το μαύρο κέρδιζε έδαφος. Δεν θα είχε λέξη να πει όπως ΣΧΕΔΟΝ πάντα. Το χρυσό δεν θέλει υπεράσπιση.

                                                                                                               18/7/16