Προτροπή εαυτού

Να κλέβεις λόγια
ζωής απ' τις
ακτίνες του ήλιου.

            28/9/2016

{Ηδονή μου κι οδύνη μου...}

Ηδονή μου κι οδύνη μου
εσείς' στε  το ταξίδι μου
χρόνια κατοικείτε στο κορμίμου
ντύστε με χρώματα
κυλήστε με στα χώματα
βοηθήστε με να βρω τη λύτρωσή μου

Κυλάτε μες στο αίμα μου
ακούτε το σφυγμό μου
στου χρόνου μέσα το σκοπό
κρατάτε (τώρα) το ρυθμό

Αγγίζετε τα βάθη μου
και πλάθετε τα λάθη μου
στης φύσης μέσα το βυθό
μετράτε χρόνια το χαμό

Ό,τι με βασάνισε
κι ό,τι με φυλάκισε
στης φαντασίας το βυθό
στου νου μέσα τη φυγή

Ό,τι με λύτρωσε
κι ό,τι με σήκωσε
στης έμπνευσης τον ουρανό
(τα πιο κρυφά μου σύννεφα)
..............................................


                                ~2002

... Κι εγώ ...

... κι εγώ σαν άλλος Προμηθέας
υπομονετικά αφήνομαι σε σένα
να ξεσκίζεις όπως μόνο εσύ ξέρεις
                                         τις σάρκες μου
εγώ, μια άλλη Αριάδνη
να σου χαρίζω το μίτο μου
          και συ να θες να χάνεσαι
στους λαβυρίνθους που φτιάχνεις
                     στου νου τα πελάγη
εγώ, ένας Ηρακλής αλλιώτικος
να μπορώ να περάσω όλους τους άθλους
του κόσμου για σένα
       και συ να το αρνείσαι πεισματικά
εγώ, μια νέα Ελένη
έτοιμη να προκαλέσω του κόσμου
τους πολέμους
      και συ να φοβάσαι τον μοναδικό
      χωρίς άδικους σκοτωμούς
                                 ανάμεσά μας
Τα χρώματα θα σκοτεινιάσουν και θα
φανερωθούν  ξανά, όμως, ο πιο σκληρός
πολεμιστής δε θα δείξει ούτε ένα
                                         δάκρυ του.

                                             ~2002

~Ενήλικο παραμύθι...

Μια φορά κι έναν καιρό, σε έναν τόπο άτοπο και έναν χρόνο άχρονο, ζούσε ο κύριος Κανένας. Ο κύριος Κανένας δε μιλούσε με κανέναν, δηλαδή μιλούσε με όλους. Ή, νόμιζε. Κάπου και κάποτε ή σ' ένα δύσκολο ταξίδι της ζωής του παλιότερα είχε πει το όνομά του. Ή, το είχε αλλάξει.

Είχε πολεμήσει με Κύκλωπες, Λαιστρυγόνες, Είχε συναντηθεί με αληθινές μάγισσες, είχε επιστρέψει σπίτι του αλλά δεν είχε αναμετρηθεί με Μύθους και την Ιστορία την ίδια. Κι έτσι, προσπαθούσε. Με τα λιγοστά όπλα του και το θρασύδειλο βηματισμό του. Διαπερνούσε στιγμές, λοιπόν, και χώρους.

Από μωρό ένιωσε προορισμένος για μάχες. Μεγάλες. Ανάσαινε και μέσα του μεγάλωνε η πείνα και η δίψα για να κυριεύσει. Μα, όταν σταματούσε για μιαν - ανθρώπινη - ανάσα και τον ρωτούσες το γιατί, δεν είχε απάντηση ή ήταν η πιο γελοία του κόσμου τούτου.

Παιδί ακόμη, παίζοντας ποδόσφαιρο σε έναν τόπο ανοικτό, πληγώθηκε. Κι από τότε το όρισε σαν ζωή. Φεύγοντας από το σπίτι με ένα " πρόσεχε " της μητέρας, είδε δίπλα στη παιδική του μπάλα αίματα. Φόνου. Κάτι άστραψε στο βλέμμα του και δεν ξανάσβησε...

Κι από τότε με κάθε αφορμή είναι ικανός να αντικρύζει τον κόσμο σαν μια ευκαιρία πολέμου σαν τη πρώτη αμαρτία από φθόνο μεταξύ δύο αδελφών. Ξεχνά συνειδητά και τον σπορέα και τον θεριστή. Κι αναλαμβάνει - πειστικά, θα μου πείτε εσείς- τον ρόλο του...

Κάποτε... #6

Κάποτε... που όλα ήθελαν να δείχνουν
πληγωτικά
και ανυπέρβλητα...

                29/9/2016

Κάποτε... #5

Κάποτε ή και τώρα
ή και μετά...
που όλα φαντάζουν
φαιδρά και
   ανεκδοτολογικά...

          29/9/2016

Κάποτε... #4

Κάποτε ή και τώρα
ή και μετά...
που όλα ανιχνεύονται
στη ματιά
σαν σκηνικά
ενός αόρατου θιάσου...

                   29/9/2016

Κάποτε...#3

Κάποτε...
   ... που η μουσική
       ήταν ένα υπόβαθρο
       που δεν  απαιτούσε
                         προσοχή...

                                28/9/2016

Παρατήρηση #9

... κι ήρθαν
           νέες ζωές
           να φέρουν
             ερμηνεία
              σε παλιά
                λόγια...

                    28/9/2016

Απουσία

Σε είχα συνηθίσει.
Το βάδισμα, το χαμόγελο, τη φωνή.
Λείπεις χρόνια.
Σήμερα μετριέται η απουσία.
Στο τώρα βαραίνει.
Κάποιος στο δρόμο γελάει.
Να ξέρει τι μετράω;
Μνήμες πολλές
στιγμές φωτεινές
Δεν γυρνάν.
Δεν γυρνάς.
Άρα
δεν γυρνάω.
Συνεπαγωγικά.

          24/9/2009
                   

Αυτοσαρκασμός - Ταπείνωση (;)

Ουρανός καθαρός
  φως διαμπερές
από μέσα μέχρι έξω
από το βαρύ ως το ελαφρύ
         να λούζει
        να γιατρεύει
        με τη σιωπή
και το τίποτα - ίσως
         σαρώνει
και φτιάχνει δρόμο
     πρωτόγνωρη
θα ξαναπερπατηθεί

            24/9/2009

Καθημερινά

Μικρές, όμορφες στιγμές
γέλιο παιδιού
ήλιος να λούζει συνήθειες
φτηνές
- τις λες απαραίτητες -
ζυγιάσματα ψυχής
μικροκινήσεις ανιχνεύονται
μικροεντάσεις μυαλού
για λύσεις προσωρινές
στα άλυτα προβλήματα
κοινά για τόσους
τεράστια να θεωρούνται
και να νικούν
μικρές, καθημερινές στιγμές
λαβωμένες
          και
  απρόσμενες

                      24/9/2009

Χωρίς λύση

Με έναν γρίφο στα χέρια
κι έναν χρησμό
       άλυτο
   για χρόνια
οι παρτίδες να συνεχίζονται
     σε νέες πίστες
στα επίμονα πίσω & μπρος
         του μυαλού
         του σώματος
         και της ψυχής
      για καινούργια παλιά
     για αθάνατους θνητούς
     με χρόνο
     και ζωή να απαιτούν
κάτι από το παλιό πάθος
         και την ένταση

                     24/9/

Προμήθειες

Διπλές συσκευασίες καφέ, γάλα
προσφορά 3 πακέτων μακαρόνια
σάλτσα στην κατάψυξη
χυμός
καπνός, χαρτιά, φίλτρα
ρύζι, φάβα
ζάχαρη κι ελιές
ψωμί
γλυκό κουταλιού
σοκολάτα.
Αυτά για σήμερα...

             29/4/2009

*την ώρα που γράφεται
ταυτόχρονα απορρίπτεται...

Αναζητώντας διάφανο μελάνι...

Το τσιγάρο κι ο καφές
συναντούν τα χείλη
σε ακανόνιστο ρυθμό
σκέψεις γυρνούν στο μυαλό
μα δε γίνονται στίχοι
ήχοι μπερδεύουν τον νου
μα η μουσική τους δεν ηχεί
η έμπνευση επαίτης
το χέρι δε βρίσκει μελάνι
διάφανο
να καταγράψει τη στιγμή.

                      26/1/2003

Πηχτός χρόνος

Ήρθαν πάλι οι πηχτές ώρες
λεπτοδείκτες κολλούν
μαζί και συναισθήματα
χτυπάνε σώμα και μυαλό
σφυρίζουνε αδιάφορα
έξω από το πλάνο της ζωής
που καταφέρνεις ν΄ αντικρίσεις
Πηχτές στιγμές
γελάνε χαιρέκακα
προσπερνούν
θα ξανάρθουν

              26/5/2009

Μέρες...

...και ήρθαν οι μέρες που έμοιαζαν σαν ένας γιγάντιος τροχός να τις γυρνούσε στο δικό του ρυθμό...

                                                                                                                                           17/8/2009

Θύμιση...

... μετά θυμήθηκε να προφέρει ονόματα ή να λέει καθημερινές εκφράσεις (όπως παρακαλώ και ευχαριστώ) με μια γλυκύτητα που ξάφνιαζε και τον ίδιο...


                                                                                                                          31/7/2009

Κάποτε... #2

Κάποτε... αρχαίος χρόνος ήταν... που έφτανε ένα βλέμμα για απόλυτη συνεννόηση...

                                                                                                                               26/9/2016

Απόπειρα χαϊκού #1

Το ποτάμι πάει σαν πούπουλο
στον αιθέρα του φωτός.

                        25/9/16

Παρατήρηση #8

... κι έχεις την ύπαρξη
- σώμα και νου -
για διύλιση φωτός...

                       26/9/2016

Στίχος

Τίποτα δικό μου. Πότε θα φτάσω στο "τίποτα ξένο";

                                                                               30/8/2009

Απλώς,νοσταλγία

Είσαι στη μέση του καλοκαιριού
θέλεις να φορέσεις μάλλινα
και το μαύρο παλτό
το πρόχειρο/καθημερινό
να λουφάξεις στο κρεβάτι
να βουτήξεις σ' ένα βιβλίο
με το καλοριφέρ αναμμένο
δε φοριέται αυτή η νοσταλγία
χαρίζει ιδρώτα και μόνο στη σκέψη της.
Το καλοκαίρι που έρχεται θα επανέλθει

                                                 30/8/2009

Κάτι σαν καλοκαίρι...

Αρπαχτές εργολάβων. Αναφορά στα καλέσματα αγοράς βιβλίων. Ήχος σχεδόν βινυλίου. Κομπανία με τραγούδια παλιάς κοπής. Γέλια, φωνές, συζητήσεις και διαφωνίες. Ανάμεικτα συναισθήματα. Σαν η σημερινή θάλασσα να έγινε ορισμός εναλλαγής τους. Εικόνες βιαστικές να συναντούν τα μάτια και να ξεχνιούνται.

                                                                                                                                  31/7/2009

Τα καλοκαίρια...

... θυμήθηκε τις φορές που δεν έμπαινε  για ντους μετά το μπάνιο - αρμύρα στο σώμα και τα μαλλιά - για να κρατήσει μαζί της λίγη θάλασσα...

                                                                                                                                   31/7/09

Ένωση

Ξερές στιγμές
για μια ξέρα
υγρές ματιές
δάκρυα που δε κυλούν
να ενωθούν με τη θάλασσα
(κρύβονται πίσω από βλέφαρα)

                           13/10/2009

Περίπου ανακοίνωση...

Κάποια παλιά καλοκαιρινά για να μη ξεχαστεί εύκολα η αίσθηση της εποχής τώρα που φαίνεται να αρχίζει μια νέα...

                                                                                                                             26/9/2016

Τετράστιχο

Ανάβω ένα κερί
για συντροφιά βουβή
η φλόγα οδηγεί ένα τσιγάρο κοντά
πόσοι θαλασσινοί φύγαν άθελά μας

                                           ~2002

Παρατήρηση #7

... κι έχεις το σώμα
       να ανιχνεύει
τη πρώτη σταγόνα
        της βροχής...

                  23/9/2016

Παρατήρηση #6

... κι έχεις το βλέμμα
           να υψώνεται
         στον καμβά
      των οχτώ ουρανών...

                     23/9/2016 

Αντοχή;

Όταν η αντοχή σε άφηνε
για νέα λημέρια
ελπίδα τα όμορφα πράγματα
"πάντα κάπου συμβαίνουν"
(έλεγες)

                       11/5/2010

Είχες πει...

Είχες πει πως θά' σαι εδώ για πάντα
εραστής ή φίλος ή αδελφός

                                11/5/2010

Νοσταλγία;

... όταν θα νοσταλγείς
θα έχεις μια εικόνα
να αγκαλιάζεις πρόσωπο
μα ποτέ δε θα τό' χεις...

                         22/4/2010

Ίσως εγώ...

Ήρθε άξαφνα από
έναν τόπο άτοπο
κι από έναν
χρόνο άχρονο
κάτι να πει
ή να δείξει
όλοι τον αγνόησαν,
μετά τον συνήθισαν...

               15/9/2016

Παρατήρηση #5

... κι έχεις τόσα να δείχνουν πουλημένα (μέσα ή έξω;) ενώ τίποτα δε πουλιέται και δε πουλήθηκε ποτέ...

                                                                                                                                     22/9/2016

Παρατήρηση #4

... κι έχεις κι έναν στίχο να κρεμιέσαι όταν όλα γύρω δεν μοιάζουν σαν έτοιμη θηλιά...

                                                                                                                          22/9/2016

Παρατήρηση #3

... κι έχεις κι έναν νεκρό να του αφήνεις στα χείλη σταγόνες και να προσπαθούν να σε πείσουν πως δεν θα κατέβαινες μαζί του στον Άδη να τον αναιρέσεις αλλά πως τον άγγιξες...

                                                                                                                           22/9/2016

Παρατήρηση #2

... κι έχεις στο "πλάνο" ένα παιδί και δεν ξέρεις πώς να προστατεύσεις τα ΠΑΝΤΑ για να του χαρίσεις παιδική ηλικία...

                                                                                                                            22/9/2016

Παρατήρηση

... κι έχεις στα χέρια
      μια εφημερίδα
            με νέα
      που μοιάζουν
να μη συγκροτούν
    την ίδια μέρα...

                 22/9/2016

Πρώτη αρχή

Κάποιος ρώτησε τα σύννεφα πού πάνε
κι εκείνα είπαν στη πρώτη αρχή

                                           28/4/2010

Τετράστιχο

Όταν όλα θα αρχίζουν
τέλος θα γράφει/λέει η επιγραφή
παρακαλώ, προσδεθείτε
ανώμαλη η επιστροφή

            23/4/2010

Μέρα πρώτη

Απ΄ το παράθυρο έβγαινε μουσική. Απροσδιόριστη ή, καλύτερα, άγνωστη. Μετέφερε μηνύματα μιας ζωής ακατάληπτης.

                                                                                                                               30/1/2010

Ήλιε

Με κοιτάς.
Δε μπορώ να σε δω.
Προχωράς σε μιαν άλλη ροή χρόνου.
Ορίζεις λέξεις, σκέψεις, φράσεις.
Νομίζω πως κινούμαι.
Αν είν' αλήθεια, ήλιε,
κλείσε μου το μάτι.
Θα περιμένω το σημάδι/ νεύμα σου.

                            17/12/2009

Περιέλιξη;

Από το μηδέν ξαναρχίζω
ένας νέος κύκλος να γραφτεί
κι ας μη φαίνεται η προοπτική
του πιο πάνω
άραγε, η περιέλιξη να ισχύει;
Δεν απαντώ.
Δεν έχω τα λόγια.
Μνεία - κακέκτυπο.
Ποίημα που δεν ήθελε να
                γραφτεί.
Με τον στίχο
"Κι έμενα εδώ"
να τριγυρνά το νου.
Ή εμένα;

            2/12/2009

Κάποτε... #1

... κάποτε...
που θα έφτανε
μια βόλτα στους
               δρόμους
για να "πιάσω"
          το κλίμα...

                20/9/2016

Απορία

Οι ρόδες του συρμού ξέφυγαν απ' τη πορεία τους
άλλες ράγες τώρα οδηγούν
γκρεμό ή λύτρωση
βιαστικά αναρωτιέσαι
κι έπειτα ξεχνάς
       ή ξεχνιέσαι

                21/5/2010

Τετράστιχο

Αόρατο γαϊτανάκι
με τύλιξε και πάω
τραβάω μπροστά
κι όλο πίσω μένω

              21/5/2010

Σκόρπιο

Έναστρη μέρα

                   20/4/2010

Στίχος

(Κλείνω τα μάτια και βουτάω)
γίνομαι η αρχή...
                         
                          23/4/2010

Στίχος

... κι έχω ένα Σάββατο σαν Δευτέρα...

                                        17/4/2010

Τα ανείπωτα

Τρεις ανείπωτες λέξεις
ένα χειρόγραφο
μια αιτία
μια αυτόκλητη αφορμή
ένας υποτιθέμενος λόγος
με βρήκαν
και πηγαίνω...
Στο δρόμο για το πουθενά;
Κι αυτό θα ξαναοριστεί

                         26/2/2010

Αντί ιστορίας #10

Θα τον έπειθαν να νοιαστεί τον εαυτό του, ξεχνώντας το μόνο του συμφέρον. Απέτυχαν. Το κατάφεραν στιγμές .Θα αρέσκονταν να το θεωρήσουν - στιγμιαία - νέο χαρακτήρα.

                                                                                                                   17/9/16

Αντί Ιστορίας #9

Δεν είχε μνήμη για το παρελθόν/πριν, δεν είχε νου για το παρόν/τώρα, δεν είχε όνειρα για το μέλλον/μετά. Είχε από καιρό πάψει να ζηλεύει τους αναχωρητές/να αγωνίζονται
για την αποταγή αυτού του κόσμου.

                                                                                                                                 17/9/16

Φλερτ;

Τα σχήματα παραδίδονται στο νου
(και) τα χρώματα στα μάτια
η αντίληψη φλερτάρει με τις ψευδαισθήσεις (και)
τις εικόνες του εσωτερικού κόσμου

                                           ~2003

Χρόνος;

Αν ο χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση
τότε γιατί όλοι
να ματώνουν στο πέρασμά του
γιατί να παραμιλούν
σαν πλησιάζουν
τα τελευταία γενέθλιά του
γιατί να αυτοκτονούν
για να ορίσουν το τέλος του(;)

                         7/3/2003

ΕΝΑ

Τη πληγή του σκληρού
πολεμιστή κρύβοντας
ξέχασες την αιτία
της μάχης της μυστικής
         με σένα
Κι αν τα σύννεφα σού
φανέρωσαν το ΕΝΑ
όταν πισωπάτησες
φάνηκες δυνατός
στη θωριά μου

          7/3/2003

Αν θες...

Αν θες να ξεριζώσεις όση καρδιά
        μου απέμεινε
μη με κοιτάς στα μάτια
Αν θες να τη κυριεύσεις
        συνάντησέ τη

                    ~2003

Στην ανένδοτη πορεία σου

Μες στης θλίψης το βυθό
για ουρανό βουτάω
με του πόνου σπαραγμό
βαθιά σιωπή μιλάω
Του ταξιδιού την αφορμή
αναζητώ και να ονειρεύομαι
                             συνεχίζω
της αφής τη διαδρομή
ακολουθώ
στην ανένδοτη πορεία σου

                          7/3/

Μνημεία αποχωρισμού

Λιμάνια, αεροδρόμια, σταθμοί
έχουν ποτίσει (μ΄) αποχωρισμό

                                   12/3/2003

Μάχη;

Σπαθιά ακίνητα
στέκουν εμπρός μου
 προχωρώ να (τα) συναντήσω
τι κι αν πάρουν περισσότερα
απ' όσα δώσω
τι κι αν ζητούν τα πάντα
               για το τίποτα - ποιος μετρά;
άλλη μια μυστική μάχη
δε βρίσκει (τον) νικητή.

                               7/3/2003

Στιγμή - πορεία

Της αφορμής την αιτία
         αναζητώντας
τη πηγή της ρίζας
      ανιχνεύοντας
τόσες εφευρέσεις / σκαριφήματα
για τη στιγμή
                  του τώρα
για τη πορεία
                  του πάντα

                           7/3/2003

Αφορμή ονείρων;

Αν το τώρα ορίζει τον χρόνο
το μέλλον την απώλεια
το παρελθόν θα δείχνει
την αρχή της αφορμής
                        ονείρων;

                         11/3/2003

Ημιτελές #2

Στις σκιές μιλώ
με το χθες ακροβατώ
μα όσο κι αν σου μιλώ

                ~2003

Ανάγνωσμα ολίγων δευτερολέπτων #6

Δίχως φόβο για νέες πίκρες
και τον καφέ πικρό τον θες

                           17/3/2003

Ανάγνωσμα ολίγων δευτερολέπτων #5

Σπασμένο ρόδι η ματιά σου...

Ανάγνωσμα ολίγων δευτερολέπτων #4

(Μια) αδέσποτη καλημέρα
ξέφυγε απ' τα χείλη
μα δεν έπεσε χαμηλά
μπήκε στο δικό σου στόμα
να ταξιδέψει στον αέρα ξανά

                         13/3/2003

Ημιτελές

Με τη πολύχρωμη μάσκα
                      του έρωτα
                       τριγυρνάς


                                ~2003

Ανάγνωσμα ολίγων δευτερολέπτων #3

Όπως η φλόγα τρέχει στο σπίρτο
γρήγορα μα και σταθερά
με μια μυστική ηρεμία
έτσι τρέχω κι εγώ να συναντήσω εσένα.

                                       14/3/2003

Ανάγνωσμα ολίγων δευτερολέπτων #2

Κύκλους κάνει η ζωή (μου)
πότε, όμως, θα μικρύνουν
να βρει το κέντρο/στόχο;

                          ~2003

Ανάγνωσμα ολίγων δευτερολέπτων

Θα βρεθούμε/βρισκόμαστε στα σταυροδρόμια τ΄ ουρανού...

                                                                                     12/7/2007

Βασικά χρώματα

... κι οτιδήποτε με θεωρητικά
σκοτεινή απόχρωση
την παρέπεμπε
στα βασικά της χρώματα:
το λευκό
και το χρυσό...

               26/5/16

Χαμένος χρόνος;

Χρόνος χαμένος δεν υπάρχει
αν βάζεις τρικλοποδιές
στην επιθυμία του αυτή (να χάνεται)

                                13/3/2003