... Κι εγώ ...

... κι εγώ σαν άλλος Προμηθέας
υπομονετικά αφήνομαι σε σένα
να ξεσκίζεις όπως μόνο εσύ ξέρεις
                                         τις σάρκες μου
εγώ, μια άλλη Αριάδνη
να σου χαρίζω το μίτο μου
          και συ να θες να χάνεσαι
στους λαβυρίνθους που φτιάχνεις
                     στου νου τα πελάγη
εγώ, ένας Ηρακλής αλλιώτικος
να μπορώ να περάσω όλους τους άθλους
του κόσμου για σένα
       και συ να το αρνείσαι πεισματικά
εγώ, μια νέα Ελένη
έτοιμη να προκαλέσω του κόσμου
τους πολέμους
      και συ να φοβάσαι τον μοναδικό
      χωρίς άδικους σκοτωμούς
                                 ανάμεσά μας
Τα χρώματα θα σκοτεινιάσουν και θα
φανερωθούν  ξανά, όμως, ο πιο σκληρός
πολεμιστής δε θα δείξει ούτε ένα
                                         δάκρυ του.

                                             ~2002