Και πάλι...

Το ελάχιστο
να αναμετριέται
με το άπειρο.
Ψυχή, σώμα, νους
όλα ένα
να λέμε.
Κι όταν η δύση
φέρει ανατολή
ο ουρανός
θα είναι κοινός.
Για νέα βήματα, διαδρομές, αναζητήσεις...
Στο απόλυτο να απολογούμαι και πάλι...

                                            26/4/19

Μόνο

Θα σ' ακολουθώ
στο αιμάτινο μονοπάτι σου.
Σε ξέφωτα, νεράιδες κι ελιές
κρατώντας ένα κλωνάρι.
Ο ήλιος θα ανατέλλει
  για να δύσει
     βράδυ
χρόνος βαρύς
σκοτάδι - τεχνητό φως.
Ένα φεγγάρι
   σα πρόσωπο
θα μας κλείνει το μάτι.
Η φύση θα φωνάζει το "παρών!"
μαζί με τα ζώα.
Αντιστρέφω το μέσα.
Προχωρώ.
Αδιάψευστος μάρτυρας
            το Φως.
Και μόνο.

             26&27/4/19