Λέξεις ανίσυρες...

Ο ήλιος έβλεπε τη πλάτη έριχνε τη σκιά μπροστά που πηγάζει από κάθε σκοτάδι για να δε΄΄ιχνει φωτεινό Στο μαύρο είχα χαθεί μέρες τριγυρνούσα τη σιωπή οι ήχοι είχαν βουτηχθεί στον αόρατο ωκεανό του γιατί Σ΄αυτην την άγρια βουτιά του πριν και του μετά όψεις οικείες έδειχναν θεϊκά απόμακρες το σώμα μακριά από τη ματιά τα γεγονότα απ΄την ζωή Οι αισθήσεις είχαν παραιτηθεί από την αγωνία της ανίχνευσης για να δώσουν θέση στο νου και τα άλματά του λίγο πριν το κόκκινο του σκοταδιού Με λέξεις ανίσχυρες καταγράφεται η σκηνή άλλη μια φορά η εκτέλεση κατώτερη της σύλληψης 30/1/2003

Αντί - ιστορίας #?

Οι ένοχοι θα άρχιζαν να συνδυάζονται μεταξύ τους και η σκηνοθεσία για την μία αθώα θα γινόταν - όπως περίμενε - πιο απαιτητική. 18/1/23

Πώς

Πώς να σε πιάσω αν δε σ'αγγίξω πώς να σε κοιτώ αν δε σε δω πώς να σε βρω αν δε σε ψάξω πώς να σε μάθω αν δε σε ξέρω πώς να σ'αγαπώ δίχως να στο πω Όσα ζητώ, τα λες πολλά μα τα χείλη κλειστά/δεν τ'ανοίγεις όσα θες/ζητάς στη σιωπή (τα) θάβεις κι εγώ προσμένω να τα δείξεις/ κι εγώ προσμένεις να (τα) ξεθάψω μα τα χέρια (μένουν) μετέωρα σε επιθυμίες και κινήσεις Ανοίγεις να μπω κι αμέσως κλείνεις Μα πώς να σε αγγίξω αν δε σε πιάσω πώς να σε δω αν δε σε κοιτώ/κοιτάξω πώςνα σε ψάξω αν δεν σε βρω πώς να σε ξέρω αν δεν σε μάθω πώς να σ΄το πω αν δε σ΄αγαπώ. 17/1/2003