Προσωπογραφία #10 ή Ξανά

Θυμάμαι λίγα. Όχι λιγοστά.
Την αγκαλιά. Κι ότι με μύριζες
για να με νιώσεις.
Γινόσουν/ Ήσουν η αγκαλιά.
Όλου του κόσμου. Η αγάπη.
Έτσι ήταν. Έτσι πίστευα.
Έτσι μάθαινα. Έτσι ήξερα.
Έτσι είναι ξάνα. ΄Ετσι πιστεύω ξανά.
Έτσι μαθαίνω ξανά. Ετσι ξέρω ξανά.
[Σ΄ αυτή την αγκαλιά θέλω να ξανάρθω]
Ξανά.

                             28/4/14