Προσωπογραφία #19 ή Ερμηνεία

¨Εστω ότι οι στιγμές μου
έγιναν παιχνίδι στα χέρια σου.
Το νευρικό μου σύστημα
σου παραδόθηκε.
Για λίγες στιγμές.
" Ήταν αρκετές" : θα έλεγες.
Μετά... (;)
Μετά κάθησες αναπαυτικά
κι απόλαυσες έναν νέο θρίαμβο.
Κι η πυρομανία θα φάνταζε
πλημέλημα μπροστά σ' αυτό.
Κι ύστερα... (;)
Κι ύστερα
έμπαινες κι έβγαινες
μικρή ζωή
"ζωούλα" την έλεγα.
Από έξη, από καψοχαρά,
από μίσος, από φθόνο,
θα αγνοώ τί σε όριζε.
Κι όσο θα προσπαθώ
να σ' εξηγήσω
θα ανακαλύπτω νέους γκρεμούς.
Τουλάχιστον σεβάστηκες
την ανία της συνήθειας
που με χαρακτήριζε
αλλά δεν θα σ' έλεγα
πρωτότυπο.

        14/2/10