Γιατί;

Με πληγώνει που με κοιτάτε στο δρόμο
          προσπερνώντας πάντα
       γιατί σας κοιτώ στα μάτια
με πληγώνει που δεν αντέχεται τη ματιά μου
      γιατί δεν την έχετε συνηθίσει
με πληγώνει που τα όνειρά φαίνονται
                 στα μάτια μου
            κι εσείς τα σκίζετε
σαν τις καλογραμμένες σας εφημερίδες
με πληγώνει που νομίζετε ότι σας κοιτάω
έτσι όπως δε θα θέλατε ποτέ να
                    κοιταχτείτε
       βαθιά, παιδικά, αληθινά
γιατί έχετε συνηθίσει στο άλλο βλέμμα
                  της υποκρισίας
                  και της σιωπής
Με πληγώνει που δε το δέχεστε
από ένα νέο σώμα
μα ούτε κι απ' του φίλου
του παιδιού, του συντρόφου
              της σιωπής σας
                    της ίδιας
                  το βλέμμα
                   αρνείστε
          γιατί;
              αρνείστε;
                     γιατί;

(Μετά από διαδρομή στο κέντρο της Αθήνας και συνάντηση με μια ματιά - αφορμή μέσα σε λεωφορείο...) ~ 2001