Πληγή...και πάλι

Το μακελειό της ψυχής μου
     δώρο δικό σου
για τον κόκκινο πόνο
                   τον απόλυτο
στο κέντρο μιας μαύρης ερημιάς
στο νησί της λευκότητας
που άξαφνα προβάλει
          στην οθόνη του νου μας
τη δύναμη αυτή ποτέ δεν υπολόγισες
μα άφησες υπολογισμούς άλλους
                                  να φανούν
               σε ξένους τόπους
                    τόπους ξένων
            και να ορίσουν.

                     2/5/2001

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο