Θρύψαλα...

Η ψυχή
κομμάτια
εξαϋλωμένη
αν ήταν κι αυτό
εφικτό.
Το σώμα
δεκτικό
στα νέα.
Συνήθειες,
    λόγοι
και τρόποι,
να θερίζω.
Κήπος άλλης εποχής
και μέλλοντος
που αρνείται
να γίνει
ένα συνεχές παρόν.
Τρέχω,
κινούμαι,
διστάζω,
σαστίζω
και πάλι
απ΄την αρχή.

             28/2/20