Τι να χωρίσει;

Το φως χυνοταν διαχυτο στη σκηνη Ο αερας αγριευε χρόνους χρονους Ένα παραμύθι μου ήρθε στο μυαλό. Σε θυμήθηκα Κι είπα να το ξαναγράψω απ' την αρχή. Η αρχή γνωστή: Ένα καιρό κι μια φορά Η και όχι... Θα γράφαμε μαζί τη συνέχεια Και το τέλος Κι αυτό γνωστό και - ίσως - και τετελεσμενο: Περάσανε ολοι καλα κι εμείς καλύτερα... Ένα σπουργιτι συμφωνουσε με τη διαδικασία γραφής Και τα μαλλιά κινουνταν αερινα Μια φωνή μπήκε στο σκηνικο Κι ένα χρώμα.. Τι να χωρίσει πια; 27/5/21